Menu

Menu dodatkowe

  • ółążść‡

Wyszukiwanie

W naszej diecezji

  

Św. Urszula Ledóchowska

  

ŻYCIORYS Julia Ledóchowska urodziła się 17 IV 1865 w Loosdorf (Austria). W 1883 rodzina przeniosła się do Lipnicy Murowanej, niedaleko Krakowa. W 1886 Julia wstąpiła do klasztoru urszulanek w Krakowie. Tu, już jako m. Urszula, zajęła się przede wszystkim pracą pedagogiczną. W 1907 z błogosławieństwem papieża Piusa X wraz z dwiema siostrami wyjechała do Petersburga, aby objąć kierownictwo internatu dla dziewcząt przy polskim Gimnazjum św. Katarzyny. W 1910 nad Zatoką Fińską powstał dom dla wspólnoty oraz - realizujące idee pedagogiczne m. Urszuli - gimnazjum z internatem dla dziewcząt. Wybuch wojny w 1914 spowodował wydalenie m. Urszuli z Rosji. Zatrzymała się w Skandynawii: w Sztokholmie, następnie w Danii. Wspólnie z wyjeżdżającymi kolejno z Petersburga siostrami zorganizowała szkołę dla skandynawskich dziewcząt, potem m.in. ochronkę dla sierot po polskich emigrantach. Włączyła się też w życie miejscowego Kościoła i środowiska oraz podjęła współpracę z Komitetem Pomocy Ofiarom Wojny, założonym w Szwajcarii przez Henryka Sienkiewicza. Poprzez akcję odczytową kształtowała wrażliwość społeczeństw skandynawskich na sprawę niepodległości Polski. W 1920 petersburska wspólnota urszulanek wróciła do wolnej Polski i osiedliła się w Pniewach koło Poznania. Wkrótce potem otrzymała od Stolicy Świętej pozwolenie na przekształcenie się w Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego - żyjące duchowością urszulańską oraz tradycją pracy wychowawczej jako uprzywilejowanego narzędzia ewangelizacji, szukające równocześnie form odpowiadających nowym potrzebom, szczególnie ludzi uboższych. Zgromadzenie szybko się rozwijało. Powstawały domy i dzieła w Polsce i na Kresach Wschodnich, od 1928 we Włoszech, od 1930 we Francji. M. Urszula formowała siostry do umiłowania Boga ponad wszystko, pragnąc, aby żyły w prostocie, były pokorne, a równocześnie pełne poświęcenia i twórcze w służbie innym, zwłaszcza dzieciom i młodzieży. Uśmiech, pogodę ducha i dobroć uważała za szczególnie wiarygodne świadectwo więzi z Chrystusem. Spalała się miłością do Jezusa Chrystusa i ta miłość pozwalała jej kochać każdego człowieka, bez względu na wyznanie, przekonania, pozycję. Gdy umarła w Rzymie, 29 V 1939, ludzie mówili, że zmarła święta... 20 VI 1983 w Poznaniu Jan Paweł II beatyfikował m. Urszulę. W 1989 zachowane od zniszczenia ciało bł. Urszuli zostało przewiezione z Rzymu do Pniew i złożone w kaplicy domu macierzystego. 18 maja 2003r. w Rzymie Jan Paweł II dokonał kanonizacji Urszuli Ledóchowskiej. ważniejsze daty z życia 1865 - Julia przychodzi na świat w Loosdorf, w Dolnej Austrii, jako drugie z siedmiorga dzieci Antoniego i Józefiny Salis-Zizers. 1883 - Rodzina Ledóchowskich przenosi się do Lipnicy Murowanej, blisko Krakowa. 1886 - Julia wstępuje do klasztoru sióstr urszulanek w Krakowie, znanego z poziomu duchowego oraz pracy nauczycielskiej i wychowawczej wśród dziewcząt ze środowiska, a także z odległych miejscowości Galicji i Rosji. 1907 - Z błogosławieństwem papieża Piusa X wraz z dwiema siostrami wyjeżdża do Petersburga, gdzie obejmuje kierownictwo internatu dla dziewcząt przy polskim Gimnazjum św. Katarzyny. 1908 - Powiększająca się wspólnota sióstr, żyjąca w ukryciu, staje się autonomicznym domem urszulanek w Petersburgu, a m. Urszula jego przełożoną. W nowicjacie, w ścisłej konspiracji, przygotowują się do życia zakonnego następne urszulanki. 1910 - Nad Zatoką Fińską powstaje dom dla wspólnoty oraz - realizujące idee pedagogiczne m. Urszuli - gimnazjum z internatem dla dziewcząt. 1914 - Wybuch wojny powoduje wydalenie m. Urszuli z Rosji. Zatrzymuje się w Skandynawii, najpierw w Sztokholmie, a następnie w Danii. Tu powoli przenosi siostry z ogarnianego skutkami wojny Petersburga i wspólnie z nimi organizuje szkołę dla skandynawskich dziewcząt.Włącza się też w życie miejscowego Kościoła i środowiska oraz podejmuje współpracę z Komitetem Pomocy Ofiarom Wojny, założonym w Szwajcarii przez Henryka Sienkiewicza. 1920 - Petersburska wspólnota urszulanek wraca do wolnej Polski i osiedla się w Pniewach koło Poznania, a wkrótce potem otrzymuje od Stolicy Świętej pozwolenie na przekształcenie się w Zgromadzenie Urszulanek Serca Jezusa Konającego (szare urszulanki).Ze starego korzenia wyrasta nowa gałąź, pragnąca żyć duchowością urszulańską oraz tradycją pracy wychowawczej i nauczycielskiej jako uprzywilejowanego narzędzia ewangelizacji w zmienionych czasach, szukając równocześnie form odpowiadających nowym potrzebom, szczególnie ludzi uboższych. Zgromadzenie pod kierunkiem m. Urszuli szybko się rozwija. Powstają domy i dzieła w Polsce i placówki misyjne na Kresach Wschodnich. Od 1928 Zgromadzenie jest obecne we Włoszech, a w 1930, towarzysząc dziewczętom jadącym do pracy zarobkowej, siostry organizują pierwsze domy we Francji. Matka formuje siostry do umiłowania Boga ponad wszystko, pragnąc, aby żyły w prostocie, były pokorne, a równocześnie pełne poświęcenia i twórcze w podejmowanych inicjatywach pracy dla innych, zwłaszcza dla dzieci i młodzieży. Uśmiech, pogodę ducha i dobroć uważa za szczególnie wiarygodne świadectwo więzi z Chrystusem i temu świadectwu przypisuje wielki wpływ ewangelizacyjny i wychowawczy. Uczy, że świętość jest dostępna dla każdego, że polega na pełnym miłości do Boga i ludzi zaangażowaniu w codzienne obowiązki. Sama wiele podróżuje, odwiedzając wspólnoty i odpowiadając na nowe propozycje pracy. Doceniając ogromną rolę organizacji wspomagających katechezę i wychowanie religijne, m.in. przenosi na grunt polski Krucjatę Eucharystyczną (dziś: Eucharystyczny Ruch Młodych). Organizuje wydawanie pisemek dla dzieci i młodzieży, sama pisze do nich artykuły. Znajduje w swym zapracowanym życiu czas na pisanie książek dla dzieci. Uczestniczy aktywnie w życiu religijnym, kulturalnym i społecznym kraju, za co otrzymuje wysokie odznaczenia państwowe.M. Urszula spala się miłością do Jezusa Chrystusa i ta miłość przynagla ją we wszystkim, co czyni. 1939 - Gdy umiera w Rzymie, 29 maja, ludzie mówią, że zmarła święta... 1983 - 20 czerwca w Poznaniu Jan Paweł II beatyfikuje m. Urszulę. Jest to pierwsza beatyfikacja na ziemi polskiej. 1989 - Zachowane od zniszczenia ciało bł. Urszuli zostaje przewiezione z Rzymu do Pniew i złożone w kaplicy domu macierzystego. 2002 - Ogłoszenie dekretu o uznaniu cudu za wstawiennictwem bł. Urszuli kończy proces kanonizacyjny. 2003 - Jan Paweł II w Rzymie 18 maja dokonał kanonizacji Urszuli Ledóchowskiej.

Święta

Wtorek, V Tydzień Wielkiego Postu
Rok B, II
Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najśw. Maryi Panny

Dzisiaj jest

wtorek,
19 marca 2024

(79. dzień roku)

FACEBOOK - strona Parafii

Porządek Mszy św.

Msze św. w niedziele

i uroczystości:

700, 900,1030,

1200, 1800

 

Msze św. w tygodniu:

700 i 1800

 

Droga Krzyżowa

w piątki:

1630 i 1830

Licznik

Liczba wyświetleń strony:
44392